Tussen Adige en Po

Dag 23: Montagnana - Ferrara (77km)

Na een verschrikkelijke nacht in ons tentje, zijn we al vroeg op om voor de grote warmte te vertrekken. Het was niet alleen nog zeer warm, de ganse nacht bleef er maar verkeer voorbij zoeven aan het tuintje van de jeugdherberg.

Het landschap was hetzelfde als gisteren: een plat landbouwgebied. Op het eerste zicht zou het Vlaams of Nederlands kunnen zijn, maar de dorpjes en hun bevolking zijn ontegensprekelijk Italiaans. Het is hier ook niet echt toeristisch en dat heeft zo z'n voordelen: zo betaalden we op een terrasje vandaag slechts €2,50 voor 2 cappuccino's... voor die prijs kan je bij ons nog geen hele drinken.

Ons vroege opstaan heeft geloond: om 15u zijn we al op onze bestemming, Ferrara, aangekomen. Het zou de meest fietsvriendelijke stad van Italië moeten zijn. De stad op zich heeft enkele mooie gebouwen en pleinen, maar kan ons iets minder bekoren.

Terwijl buiten een nieuw onweer zijn duivels ontbindt, kruipen wij in ons bed in de jeugdherberg, hopend op een betere nachtrust. Morgen richting Ravenna.

Buonanotte!

We zweten verder...

Dag 22: Verona - Montagnana (60km)

Na een deugddoende 'rust'dag gaan we weer verder. Vandaag zijn we begonnen aan een vlakke episode: de Po-vlakte. De komende dagen dus geen klimwerk meer. Zweten doen we echter wel en veel, want het kan hier drukkend heet zijn. En dat was het vandaag in elk geval. Gelukkig planden we een kortere etappe en konden we al vroeg stoppen in het volledig ommuurde Montagnana. Een mooi, klein stadje dat we vooral zullen onthouden door de zeer lekkere gelato die we er aten :-) en de vele muggen...

Ciao!

Bij Romeo en (vooral) Julia

Dag 21: Rovereto - Verona (81km)

Vandaag fietsten we de Alpen uit.  Eerst nog via het mooie fietspad langs de Adige en iets over halfweg de rit met een korte, maar intense 'afscheidsklim' bij Rivoli Veronese. Daarna bereikten we vlot Verona. We vonden er onderkomen bij de 1e B&B waar we aanbelden. De supervriendelijke Susanna ontvangt ons met open armen en geeft ons een uitgebreide uitleg van wat we moeten gaan bekijken in haar stad op onze rustdag morgen. Ze tettert zonder ophouden (voor de West-Vlamingen: ze lopt of lik e reville) in een mix van Italiaans, Frans en een heel klein beetje Engels.

Na een smakelijk etentje in de stad, voegden we ons bij een vrouwelijk Belgisch gezelschap om onze Duivels aan te moedigen tegen Zuid-Kora. We kregen toch wat sympthie van de Italianen, die nogal cynisch zijn over hun uitgeschakelde Squadra. Uiteindelijk konden we toch weer juichen en kropen we moe, maar voldaan in ons bed. We mogen eens uitslapen, want morgen rustdag!

Dag 21: Verona (rustdag)

We hebben geen spijt gekregen van onze beslissing om Venetië te vervangen door Verona. De stad van Romeo en Julia is heel erg mooi en aangenaam om in te vertoeven. Vele mooie kerken, pleinen en natuurlijk de beroemde arena, en dat alles bij een stralende zomerzon, je zult ons niet horen klagen! Wat vooral opvalt is dat je hier het huis (met balkon) en de tombe van Guilietta (Julia dus) kunt bezoeken, en zelfs lid kan worden van haar fanclub, maar voor Romeo is er bijna geen aandacht...

Changement de parcours

Dag 19: San Michele all' Adige -Rovereto (55km)

De onheilspellende weerberichten klopten: het goot deze morgen oude wijven en de bergen waren met moeite zichtbaar door het dikke pak regenwolken. Voor het eerst deze reis met de regenkledij op weg... We slepen ons door de gietende regen naar Trento. Op die 22km moeten we echter 2x lange tijd schuilen omdat het te hard giet. Ons materiaal wordt op de proef gesteld en vooral de jas, broek en schoenen van Katleen blijken niet meer zo waterdicht na vele jaren dienst. Miraculeus genoeg klaart het plots op als we in Trento aankomen. Toch besluiten we om onze plannen aan te passen en niet via Venetië, maar via de Veronaroute verder te fietsen. De onheilspellende weerberichten over onweer in de bergen en mogelijke overstromingen in Venetië, brengen ons tot deze beslissing. Jammer, maar Verona en Montagnana zijn zeker ook de moeite en bovendien winnen we zo een dag. De route via Venetië is immers 70km langer.

Overnachten doen we vandaag in het mooie stadje Rovereto, waar tijdens WO1 blijkbaar zwaar gevochten is. Morgen fietsen we van de Alpen weg richting Verona, waar we onze eerste rustdag willen nemen.

Ciao!

Onweer, onweer en nog eens onweer.

Dag 17: Glurns - Merano (65km)

Rit in dalende lijn naar het mooie Merano, nog steeds door een adembenemend berglandschap. Al gaat het nu dus wel bergaf. Een hele dag fietsen langs het mooie fietspad van de Via Claudia Augusta-route. Tegen de vooravond stapelen de onweerswolken zich echter op, wij zijn dan net op de camping. Natte tent maar gelukkig binnen alles droog.

Dag 18: Merano - San Michele all' Adige (81km)

Na ochtendgrijs al snel brede opklaringen en stijgende temperaturen. Heel mooi fietsen tussen de appels en de druiven van de Südtiroler Weinstraße. Jonathan beleeft een nostalgische bui in het dorpje Ora, locatie van meerdere kampeervakanties in de jaren '90. Op weg naar Trento ontmoeten we een superenthousiast en sympathiek koppel Brazilianen die op weg zijn naar Venetië. Net voor het bereiken van onze eindhalte moeten we schuilen voor hels en intens onweer, dat bijna een uur aan een stuk tekeer gaat. Gelukkig hadden we onze keuze voor pensionnetje al gemaakt...

Sinds we in Italië zijn heeft het dus al elke dag geonweerd, en als we de weerberichten mogen geloven dan zal dat nog tot en met het weekend zo blijven... Vroeg aan de rit beginnen en op de tijd op onze bestemming zijn voor het onweer of op tijd schuilen, is dus de boodschap!

Saluti a tutti!

In Italia

Dag 16: Pfunds - Glurns (48km)

Vandaag bedwongen we de Reschenpas, die een stuk doenbaarder was dan de 1e Alpencol. Na een stevige klim en een kort stukje door de Zwitserland, ging het heel geleidelijk bergop naar de Italiaanse grens. We genieten volop van de schitterende Zuid-Tiroolse berglandschappen. In Glurns houden we al vroeg halt om op tijd de Belgen te kunnen steunen. Dat doen we in een typisch volkscafé vol met oude peetjes waar we echt geen snars van verstaan. Ze kijken ook maar vreemd naar die jonge Belgische snuiters. Wij zijn echter enigen die het de hele match uithouden en onze Belgen zien winnen.

Op de Arlberg!

Dag 14: Feldkirch - Stuben-am-Arlberg (60km)

Na het naar chocolade ruikende Bludenz (Milka fabriek, maar geen paarse koeien gezien) begint het echte werk: de beklimming naar de Arlbergpas. Een klim van 35km, met een geleidelijke aanloop van vals plat (1-3%), maar ruim 10km tegen 7-10%. Een stevige klim dus en bovendien komen we in zware bewolking en later ook regen terecht.  Tel daar nog eens de drukke weg bij waar we langs moeten en je zal snappen dat het geen pretje geworden is. Vlak voor de zware laatste 5,5km zitten we door onze krachten heen en geven we er de brui aan. Het is dan al 17u30 en de top bereiken zou nog minstens een uur duren. We vinden onderkomen in mooi, klein pension en kruipen al vroeg, volledig versleten in het grote bed. Een echt bed kan serieus deugd doen op zo'n moment.

Dag 15: Stuben-am-Arlberg - Pfunds (75km)

Met een goede nachtrust achter de rug en een stevig ontbijt in de maag, vertrekken we voor het laatste deel van de klim. Het was zwoegen en zweten, maar na een uur raakten we dan toch boven op de pas (1800m). Wat volgt is lange afdaling van 30km, heerlijk! Zeker nu het weer volledig opgeklaard is en we volop kunnen genieten van de mooie Alpenvergezichten. Het 2e deel van de rit fietsen we langs een leuk fietspad langs de Inn. Overnachting op boogscheut van Zwitserland.  Morgen via de Reschenpas naar Italië!

Alpen in zicht

Dag 11: Tübingen - Sigmaringen (71km)

Vandaag overwonnen we de eerste serieuze klim van de reis (de Schwäbische Alb, 737m) met verve. Het stevige ontbijt waar onze gastvrouw Leen voor gezorgd had, zal daar ook wel toe bijgedragen hebben. Nogmaals bedankt, Leen, je was een schitterende gastvrouw! Na een hele mooie afdaling door het Schwäbische Alb gebied, komen we op tijd bij de Donau in Sigmaringen. Daar houden we halt, want we willen natuurlijk onze Rode Duivels aanmoedigingen. Het enthousiasme voor onze Duivels bij de Duitsers is niet zo groot. De uitbater van het camping restaurant zet speciaal voor ons de TV aan en we kijken met ons tweetjes hoe de Duivels moeten zwoegen tegen de Algerijnen. Uiteindelijk krijgen we wel schouderklopjes en sympathie van het Duitsers. Ze zijn vooral fan van 'Das Kampfschwein'.

Dag 12: Sigmaringen - Neuhaus (65km)

Na een mooie en vlotte etappe door Oberschwaben, beslissen we om op tijd te stoppen op een zeer leuke en aangename camping op de boerderij. We kamperen er naast het ezeltjes en in de rust van den Duitse buiten. Morgen gaan we richting Bodensee, Oostenrijk en... de Alpen!

Dag 13: Neuhaus - Feldkirch (97km)

Een lange rit naar de voet van de Alpen, die al zichtbaar worden bij het naderen van de Bodensee. Langs dat grote meer krioelt het vandaag van de (onervaren) fietsers. Het is er zeer mooi (Lindau is echt prachtig), maar zo druk en toeristisch dat we toch maar doorrijden tot Feldkirch. Waarneming van de dag: een Zeppelin boven de Bodensee!

Morgen wacht ons de eerste grote Alpenbeklimming en er wordt een regendag voorspeld...

Schüss!

Gedaan met vlakke etappes...

Dag 9: St Leon Rot - Weil-der-stadt (96km)

Na een vlakke aanloop door de bossen naar Bruchsal, beginnen we aan de Kraichgau, een heuvelachtig gebied. Na Pforzheim fietsen we door het mooie Würmtal. We hebben geluk, de weg is afgesloten voor gemotoriseerd verkeer, waardoor we kunnen cruisen richting onze eindbestemming. Bizarre ervaring: het lijkt bergaf te gaan, maar eigenlijk is het vals plat omhoog.
We beleven nog een gezellige avond in de biergarten met een Nederlands fietskoppel dat ook onderweg is naar Rome.

Dag 10: Weil-der-stadt - Tübingen (45km)

Halve rustdag in Tübingen na een passage door het mooie Naturpark Schönbuch. WK kijken met enthousiaste Duitsers en een leger studenten in de Biergarten van lokale brouwerij. De Duitsers zijn het delirium nabij na de klinkende overwinning van hun Mannschaft... Nadien krijgen we van onze gastvrouw Leen nog een inleiding in de lokale gerechten tijdens een gezellig diner.

Morgen gaan we de Schwäbische Alb over en zetten we koers richting Bodensee.

Door Rheinland

Dag 6: Remagen - St. Goar-zur-Loreley (92km)

Leuk fietsen door een gevarieerd Rijnlandschap. Vlak en vlotjes, tot er bij Katleen een spaak in het achterwiel breekt en we op zoek moeten naar een fietsenmaker. Die  vinden we rechtover ijssalon... ;-)  Overnachting op camping met zicht op de beroemde Loreley rots.

Dag 7: St. Goar-zur-Loreley - Alsheim (93km)

Na nog een stuk langs de Rijn, fietsen we langs fantastisch mooie paadjes door het land- en wijnbouw gebied Rheinhessen. Overnachting in Weingut met fles wijn...

Dag 8: Alsheim - St. Leon Rot (92km)

Met de wind in de rug vliegen we vooruit, maar houden wel even halt in de mooie steden Worms en Speyer.

Ondertussen stijgt hier in Duitsland de WK koorts... Verder nog een selfie van ons na één week fietsen, aan jullie het oordeel of we er al dan niet goed, afgepeigerd, etc. uit zien.

Schüss!

Bij de Rijn!

Dag 3: Hasselt -Vaals (73km)

Twee maanden te vroeg voor Pukkelpop. We worden echter wel stil bij het monument ter nagedachtenis van de slachtoffers van de storm...

Dag 4: Vaals - Echtzer Badesee (49km)

Deze dag samen gevat in 3 woorden: 1) bloed (Jonathan zijn voeten worden tot bloedens toe aangevallen door muggen en ander ongedierte). 2) zweet (het is echt lastig fietsen met deze hitte, mede door het lastige klimmen in Nederlands Limburg en de Eifel, vorderen we trager dan gedacht). 3) bibber (enorme, hevige onweersbuien stellen ons tentje en materiaal op de proef, maar alles blijft overeind en droog -binnenin toch!)

Dag 5: Echtzer Badesee - Remagen (90km)

Lange afdaling naar de Rijn, onze metgezel voor de komende dagen.

Doordat we bijna elke dag kamperen is het lastiger om elke dag iets te posten of telefoon opgeladen te houden...

Puffen en zweten richting Nederland

Dag 2: Mechelen - Hasselt (80km)

Gisteren plakkend van het zweet aangekomen in Kiewit. Verfrissende duik in zwembad maakte veel goed!

Onderweg: bedevaartplaats 1 - Scherpenheuvel

Dank u wel Ann en Jo voor de warme ontvangst, het lekkere eten en de aangename avond!

En weg zijn we...

Dag 1: Gent -Mechelen (86km)

Neen, we zijn niet op weg naar Compostela :-)

Dank aan iedereen voor de lieve wensen en aanmoedigingen bij ons vertrek!

Klaar voor een nieuw avontuur...

Met nog één werkdag te gaan staan onze fietstassen ingepakt, onze fietsen op punt, en wij te popelen om aan een nieuwe fietsreis te beginnen... Bestemming: Rome, 'de eeuwige stad'.

Net zoals bij onze vorige fietsreizen vertrekken we opnieuw van onze thuisbasis Gent, meer bepaald van op het St. Pietersplein. De eindhalte ligt voor de hand: Piazza San Pietro in Rome, de oprit van Paus Franciscus.

De route die we gaan volgen is die van de Nederlander Hans Reitsma, zie ook: www.reitsmaroutes.nl. We pikken de route op in Düren in Duitsland. Daarom moeten we eerst een stukje oostwaarts via de geplande haltes Mechelen en Hasselt. In Duitsland gaat het eerst een stuk langs de Rijn, om dan via Tübingen de Schwäbische Alb over te steken richting Bodensee. Zo komen we in Oostenrijk terecht, van waar we de Alpen moeten bedwingen via twee passen: de Arlbergpas en de Reschenpas die ons in het Italiaanse Zuid-Tirol brengt. Daarna kiezen we voor een ommetje via Venetië om dan de Po-vlakte verder te doorkruisen naar Ferrara. Daar dringt een keuze zich op die we pas ter plekke zullen maken: via de Toscane en cultuursteden Firenze en Siena, een route met dubbel zoveel hoogtemeters als het andere alternatief, via Ravenna en Assisi. Een lastige keuze, maar we hebben nog kilometers genoeg om daar over na te denken :-).

Via deze blog willen we regelmatig berichten over onze trip. Deze keer willen we dat zoveel mogelijk doen via het posten van foto's ipv de lange verhalen. Een beeld zegt immers meer dan 1000 woorden, en de verhalen houden we dan voor achteraf ;-). We willen immers zoveel mogelijk genieten van onze vakantie en onze reiservaringen. En uiteraard hopen we her en der ook de sfeer van het WK op te snuiven en mee te volgen wat daar in Brazilië allemaal gebeurt...

Saluti a tutti!
Jonathan & Katleen